خاک سرخ: جغرافیا و روزشمار قیام ژینا (بخش چهارم)
طه رادمنش
فایل پی دی اف:خاک سرخ- بخش چهارم
نقاشی: میلاد موسوی
گزارش پیش رو داعیۀ جامع و مانعبودن ندارد. بلکه صرفا تلاشی است هر چند کوچک برای روایت روزشمار قیام ژینا با محوریت پراکنش جغرافیایی آن. برای تهیۀ این روایت کرونولوژیک، با تطبیق روایتهای رسانههای جریان اصلیِ (مِین استریم) داخلی و خارجی و رسانههای بدیل (آلترناتیو)، و سایتهای خبری و صفحات مجازی، و همچنین، مشاهدات میدانی و اولشخص، تلاش شده تا چهرهای نسبتا شفاف از روند آغازین این قیام ارائه شود. برای نشان دادن نقشۀ پراکنش و جغرافیای اعتراض این قیام نیز به شکل تصادفی (random) از عکسهای هوایی و ماهوارهای موسسۀ مطالعات جنگ ایالات متحده برای مکتوب کردن خردهگزارشها استفاده شده است.
ماوقع را همگان میدانند؛ رخدادی که از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در پی قتل مهسا (ژینا) امینی در ساختمان پلیس امنیت اخلاقی آغاز شد. زنجیرۀ قیام از سقز (زادگاه مهسا امینی) شروع شد و تا امروز ادامه دارد.
به محض به خاک سپاری ژینا، نامش تبدیل به رمز شد. و ادامۀ خیزش سقز به تهران رسید. معترضان به قتل ژینا در ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در حوالی میدان آرژانتین تهران (در نزدیکی بیمارستان کسری) گرد آمدند که منجر به بازداشت چندتن از معترضان شد. سپس در روز بعد ۲۷ شهریور ۱۴۰1، اعتراضات در سقز ادامه پیدا کرد و از آن پس بود که شهرهای دیگر نیز دومینووار به این اعتراضات پیوستند.
توضیح: این گزارش قیام را از 16 بهمن تا 15 اسفند 1401 پوشش داده است.
16 بهمن
متعاقب بیانیۀ میرحسین موسوی، سید محمد خاتمی، رییسجمهور اسبق ایران نیز در این روز بیانیهای صادر کرد.
در کشورهای آمریکا، آلمان، بریتانیا، کانادا نیز در این روز، در حمایت از اعتراضات سراسری تجمعات اعتراضی برگزار شد.
۱۷ بهمن
روزنامه بریتانیایی گاردین، در گزارشی تفصیلی، از تجاوز به برخی بازداشتیهای اخیر خبر داد.
هیئت داوران شصت و پنجمین دوره «گرمی»، جایزۀ «آهنگ برای تغییر اجتماعی» را به شروین حاجیپور به دلیل ساختن ترانه برای… اهدا کرد.
4 مدرسه در اردبیل مورد حملۀ شیمیایی قرار گرفتند.
۱۸ بهمن
در پی مسمومیت سریالی و دستهجمعی «دانشآموزان دختر» در دستکم ۱۲ مدرسه قم، اداره کل آموزش و پرورش در اطلاعیهای، همۀ مدارس و واحدهای آموزشی قم را تعطیل اعلام کرد.
سازمان عفو بینالملل (amnesty) نیز با انتشار فراخوان اقدام فوری برای ۱۴ معترض بازداشتشده به نامهای عرشیا تکدستان، جواد روحی، ابراهیم نارویی، کامبیز خروت، مجید کاظمی، منوچهر مهماننواز، منصور دهمرده، مهدی بهمن، محمد بروغنی، مهدی محمدیفرد، محمد قبادلو، صالح میرهاشمی، سعید یعقوبی و شعیب میربلوچزهی ریگی – که در معرض اعدام هستند – هشدار داد.
19 بهمن
مریم آروین، وکیل جوان و عضو کانون وکلای استان کرمان – که در ۹ آذر و در هنگام دفاع از موکلانش (از معترضان بازداشتشده) در صحن دادگاه سیرجان بازداشت شده بود، پس از آزادی بهشکل مشکوکی درگذشت.
۲۰ بهمن
سازمان حقوق بشری ههنگاو اسامی ۱۸۶ کودک و نوجوان کُرد (۱۵۴ پسر و ۳۲ دختر) را که در جریان خیزش ۱۴۰۱ ایران به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ربوده شدهاند منتشر کرد که برخی از آنان به چند سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق و نیز جریمه مالی محکوم شدند. در همین راستا، گمانهزنیهای زیادی در این باره مطرح شد که سرکوب نیز در ایران شکل تماما طبقاتی دارد، و بهموازات دوری از مرکز، شدت و حدت آن بیشتر میشود.
۲۱ بهمن
نشست آیندۀ جنبش دموکراسی ایران با حضور ۸ تن از چهرههای سرشناس مخالف حکومت جمهوری اسلامی: حامد اسماعیلیون، دبیر و سخنگوی انجمن خانوادههای قربانیان پرواز پیاس۷۵۲؛ نازنین بنیادی، فعال حقوق بشر و هنرپیشه؛ رضا پهلوی، ولیعهد سابق؛ شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل؛ مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان؛ گلشیفته فراهانی، هنرپیشه و فعال حقوق بشر؛ علی کریمی، ملیپوش سابق فوتبال ایران؛ و نیز عبدالله مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان ایران برگزار شد. این نشست در موسسۀ جرج تاون، واقع در واشنگتن دی. سی برگزار شد. فراهانی متنی مشترک با علی کریمی را به شکل آنلاین ارائه داد، مهتدی و عبادی نیز، که نتوانسته بودند حضور فیزیکی در مراسم داشته باشند، از طریق پیامی ویدئویی در نشست شرکت کردند. مدیریت جلسه نیز به عهدۀ کریم سجادپور بود. برخی این نشست را مهم، و برخی آن را در ادامۀ سیرک اپوزیسیون راستِ برانداز، بیارزش و توخالی برآورد کردند. اتحادیۀ آزاد کارگران ایران نیز در این روز از احضار و بازداشت بیش از ۲۵۰ نفر از اهالی روستای رحمتآباد استان قزوین به دلیل حضور در مراسم چهلم جواد حیدری خبر داد.
۲۲ بهمن
ایرانیان در کشورهای گوناگون جهان، همچون: هلند، دانمارک، سوئد، فرانسه، آلمان، آمریکا، استرالیا، نیوزلند، کره جنوبی، ژاپن، قبرس و ترکیه…، در روز سالگرد انقلاب ۱۳۵۷، برای اعتراض به حکومت جمهوری اسلامی به خیابانها آمدند. در این روز هشتگ شورش 57 از سوی اپوزیسیون راست در فضای مجازی ترند شد، و متعاقب آن، بحث دامنهداری در باب درستی یا نادرستی انقلاب 57 بین کاربران به راه افتاد.
۲۳ بهمن
مراسم اختتامیۀ جشنوارۀ فجر بنا بر نظر برخی منتقدین بدون حضور چهرههای شاخص هنری و مقبولِ مردمی برگزار شد.
۲۴ بهمن
در این روز گروهی به نام شورای انقلابی دادخواهان برای دستیابی به اهداف زیر اعلام موجودیت کرد:
براندازی حکومت جمهوری اسلامی، دادخواهی، برپا کردن عدلیهای مستقل از نظام سیاسی، آزادی(حمایت از انقلاب دموکراتیک مردم ایران)، و تحقق حقوق بشر در ایران.
۲۵ بهمن
مینا یعقوبی، یک مربی بدنسازی اراکی – که به اتهام «پرتاب سنگ به سردر گلزار شهدا» بازداشت شده بود از سوی دادگاه انقلاب به ۱۱ سال حبس، ۲ سال تبعید، ۸۵ ضربه شلاق و «۱۲ ساعت شستن قبور محکوم شد. او در دوره بازجویی نیز بر اساس گزارشها و شواهد منتشرشده در فضای مجازی، بهشدت شکنجه شده بود. جلسۀ دادگاه رسیدگی به اتهامات فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری، عضو کانون وکلای دادگستری، که وکالت تعدادی از کارگران نیشکر هفتتپه را به عهده داشت نیز، در این روز در اهواز برگزار شد.
۲۶ بهمن
در این روز اتحادیۀ اروپا درخواست تحریمهای بیشتری را علیه جمهوری اسلامی کرد. که به شکل جزئیتر، خواهان تحریم فعالان اقتصادی وابسته به سپاه بود.
گروههای مختلف سیاسی نیز پیروی بیانیۀ میرحسین موسوی، که متن کامل آن، ابتدا در وبسایت کلمه منتشر شده بود، حمایت خود را از آن ابراز و اعلام کردند.
مسمومیت سریالی دختران دانشآموز در تهران و قم نیز، در این روز شدت بیشتری یافت.
در این روز فراخوانی برای چهلم جامباختگانی چون محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی، در فضای مجازی از سوی گروههای مختلف سیاسی منتشر و دست به دست شد.
در این روز رییس کل دادگشتری فارس نیز از برگزاری دادگاه 5 عامل حمله به حرم شاهچراغ خبر داد.
در این روز 20 تشکل داخلی و بسیار مهم، که همگی استخواندار هستند و سابقۀ دریافت مطالبات خود را از نهادهای بالاسری دارند، منشوری شامل 12 بند برای مطالبات حداقلی صادر کردند. تاریخ دقیق انتشار این منشور شامگاه 25 بهمن بود، که در این روز در دسترس اکثریت قرار گرفت. این منشور به امضای گروهها، و تشکلهای مستقل صنفی و مدنی زیر رسید:
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اتحادیۀ آزاد کارگران ایران، اتحادیۀ تشکلهای دانشجویی دانشجویان متحد، کانون مدافعان حقوق بشر، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفتتپه، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، خانۀ فرهنگیان ایران (خافا)، بیدارزنی، ندای زنان ایران، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد اهواز، کانون مدافعان حقوق کارگر، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه، کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، اتحاد بازنشستگان، شورای بازنشستگان ایران، تشکل دانشجویان پیشرو، شورای دانشآموزان آزاداندیش ایران، سندیکای نقاشان استان البرز، کمیتۀ پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری ایران، شورای بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی (بستا).
۲۷ بهمن
همزمان با چهلم محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، دو تن از معترضان اعدامشده، مردم ایران در شامگاه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، در شهرهای گوناگون ایران، همچون: تهران (ستارخان، میرداماد، نارمک، اکباتان، صادقیه، انقلاب متروی شریعتی، بلوار فردوس)، اراک، رشت (خیابان لاکانی)، مشهد (با شعار برادر شهیدم، خونت را پس میگیرم)، اصفهان (نجفآباد)، کرج (چهاراه گلزار) و (خیابان درختی)، هرمزگان (رویدر) و سنندج (محلۀ گلشن، با شعار دلار 48 هزاری، ….. بیداری؟) برای اعتراض به حکومت جمهوری اسلامی به خیابانها آمدند. مزار محمدمهدی کرمی، در بهشت علی توسط ماموران امنیتی بسته شد، اما خانواده و برخی نزدیکان او توانستند در مراسم چهلم او شرکت کنند. مادر سپهر اعظمی، از کشتهشدگان خیزش اخیر نیز بر مزار سید محمد حسینی حاضر شد و برای او سوگواری کرد. در پلهای اتوبانهای اصلی تهران نیز، بنرهایی به یاد جانباختگان نصب شد. آرش صادقی به دلیل فعالیتهای حقوق بشری به حکم دادگاه انقلاب تهران و به اتهامهای اجتماع و تبانی و نیز تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی به ۵ سال و ۸ ماه حبس و ۲ سال منع حضور در تهران و استانهای شمالی کشور، ۲ سال منع خروج از ایران، ۲ سال منع فعالیت در فضای مجازی، ۲ سال منع از عضویت در احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی و نیز ضبط شدن وسایل منزل به نفع حکومت، محکوم شد.
از جمله شعارهای این روز میتوان به: «جانم فدای ایران» و « ….. بیریشه، خیزش تموم نمیشه» اشاره کرد.
هفتاد و سومین دوره جشنواره فیلم برلین (برلیناله) در ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ در پایتخت آلمان، با اعلام حمایت از معترضان در ایران آغاز شد. گلشیفته فراهانی، یکی از اعضای ۸ نفره نشست آیندۀ جنبش دموکراسی ایران، در مراسم افتتاحیه با اشاره به اعتراضات سراسری مردم ایران، از حکومتهای آلمان و فرانسه و هم اتحادیه اروپا خواست که در سمت درست تاریخ بایستند و از اعتراضات مردم ایران پشتیبانی کنند.
جبهۀ اصلاحات نیز که متشکل از 18 حزب اصلاحطلب است، با انتشار بیانیهای، حمایت خود را از بیانیۀ 15 بندیِ خاتمی اعلام کرد.
5 زن زندانی سیاسیِ آزاد شده در بیانیهای اعلام کردند که روز آزادی نزدیک است. اسامی این 5 نفر به شرح زیر است: عالیه مطلبزاده، رها عسگریزاده، هستی امیری، نوشین جعفری، و ملیحه جعفری.
شورای همکاری خلیج فارس و وزارت امور خارجۀ آمریکا در بیانیۀ مشترکی ایران را به حمایت از تروریسم، استمرار سیاستهای بیثباتکننده در منطقه، استفاده از موشکهای پیشرفته و پهپادها متهم کردند.
۲۸ بهمن
مردم در مشهد، کرج، تبریز، اهواز، بندرعباس، رشت، مهاباد، جوانرود، ایذه، رویدر، آذربایجان غربی (سردشت)، گالیکش و برخی از شهرهای دیگر ایران اعتراضات خیابانی برگزار کردند. در اراک، اصفهان، زرینشهر، شیراز، یزد و سنندج (مسجد جامع ننله)، زاهدان (خاش) هم اعتراضات خیابانی با شعارهایی همچون: «مرگ بر دیکتاتور» و «عمامۀ … ، وقتشه که بپری» برگزار شد. آستیاژ حقیقی و امیرمحمد احمدی، زوج بلاگر نیز، که پیشتر بخاطر انتشار کلیپ رقص در حوالی میدان آزادی دستگیر شده بودند، عفو شدند. مردم در سنندج برای حمایت از ماموستا ابراهیم کریمی نیز تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در این روز یک طلبۀ جوان در سقز به ضرب گلولۀ افرادی ناشناس کشته شد. در تهران نیز، در مجمع نظام مهندسی تهران، زنی (زینب کاظمپور) به نشانۀ اعتراض به نظم و سیستم مردسالار روسری خود را از سر برداشت. مولوی عبدالحمید نیز بیان داشت جمهوری اسلامی به بنبست رسیده و باید به همهپرسی و رفراندوم تن دهد.
خالد پیرزاده، زندانی سیاسی مشروطهخواه نیز که مدت پیش در وضعیتی بسیار وخیم و با کاهش وزن بسیار شدید از زندان آزاد شده بود، در نامهای خطاب به مردم ایران اعلام کرد هرگز درخواست عفو نکرده و نمیکنم.
شماری از دادخواهان آبان 98 نیز در این روز به یاد جانباختگان قیام ژینا خیرات کردند.
نشست کنفرانس امنیتی مونیخ در ۲۸ بهمن ۱۴۰۱ بدون حضور مقامات جمهوری اسلامی و روسیه، برای اولین بار برگزار شد. به جای مقامهای حکومت جمهوری اسلامی، بر خی از چهرههای نشست آیندۀ جنبش دموکراسی ایران، همچون: رضا پهلوی، مسیح علینژاد و نازنین بنیادی دعوت شدند. کریستوف هویسگن، رئیس جدید کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: حکومت جمهوری اسلامی ایران همواره یک چالش بود چون موجودیت اسرائیل را نفی میکرد و با قدمبرداشتن در راه دستیابی به سلاح هستهای، حقوق بینالملل را نقض میکرد.
در برخی گزارشهای ارسالی از شیراز برخی کاربران مدعی شدند که نیروهای حکومتی- امنیتی برای سرکوب مردم، اقدام به استفاده از ماشینهای آبپاش کردهاند که محتوای آن از وایتکس و مواد اسیدی پر شده بود. 90 نفر از کنشگران مطالبهگر بندر انزلی نیز در محکومیت احضار همکاران خود به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری استان، بیانیه صادر کردند. مولوی عبدالحمید نیز در این روز بیان داشت در طرح موسوم به «مولدسازی» اموال عمومی را به قیمت ارزان فروختهاند.
متعاقب انتشار منشور حداقلی، دانشگاهیان نیز منشور فراگیر حقوقی منتشر کردند با نام «برای انقلاب ژن، ژیان، ئازادی»
مردم در زاهدان نیز با شعار «چه دار باشه، چه زندان، ایستادهایم تا پایان» حضور بیپایان خود در خیابان را مجددا نشان دادند.
در این روز رئیس سازمان حراست کل کشور نیز بیان داشت که در خیزش اخیر حدود 30 هزار نیروی حراست حضور میدانی داشتهاند.
۲۹ بهمن
بنا به گزارش سایت حقوق بشری ههنگاو، مأموران نیروهای انتظامی به ظن اینکه مختار فتحی در «نوشتن شعار» نقش داشته، بدون هشدار و با «شلیک مستقیم» کشتند و حکومت نیز خانواده این جوان را، که همسرش باردار بوده تهدید کرد که در این باره اطلاعرسانی نکنند. دو تن از بازداشتشدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در چابهار به نامهای منصور حوت و نظامالدین حوت نیز به اتهام محاربه به اعدام محکوم شدند.
در این روز، به گزارش حالوش در بازداشتگاههای اطلاعات سپاه زاهدان، دستکم به 3 زن دیگر نیز تجاوز شده است.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز، در این روز اعلام کرد برای زینب کاظمپور، پروندۀ قضائی تشکیل شده است.
۳۰ بهمن
وکیل حمید قرهحسنلو گفت که «عفو» شامل قرهحسنلو نشدهاست. معاون دانشجویی دانشگاه شریف نیز گفت که از سوی کمیته انضباطی برای ۴۰ دانشجوی دانشگاه شریف، حکم قطعی صادر شدهاست. بازنشستگان تامین اجتماعی نیز با برگزاری تجمعهایی خواستار رسیدگی به مشکلات معیشتی خود شدند. نانوایان نیز در مقابل اتحادیۀ نانوایان تهران بخاطر بالارفتن هزینههای زندگی و ثابتماندن نرخ نان تجمع اعتراضی کردند.
قیمت گوشت قرمز نیز به کیلویی 400 هزار تومان رسید.
1 اسفند
هزاران ایرانی ساکن کشورهای اروپایی با تجمع در برابر ساختمان شورای اروپا در بروکسل، پایتخت بلژیک، از وزیران خارجه اتحادیه اروپا خواستند که نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست تروریستی قرار دهند. اتحادیه اروپا ۲ نهاد و ۳۲ مقام حکومت جمهوری اسلامی، از جمله، دو تن از وزیران دولت ابراهیم رئیسی را به اتهام دستداشتن در «سرکوب امنیتی معترضان» و «نقض جدی حقوق بشر در ایران» در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ تحریم کرد.
قیمت هر دلار آمریکا در بازار آزاد ارز ایران به ۵۰ هزار تومان رسید.
روزنامۀ سازندگی نیز بخاطر انتخاب تیتر طغیان گوشت توقیف شد. در این روز جمعی از مهندسین نیز در حمایت از زینب کاظمپور بیانیه صادر کردند.
آنجلینا جولی، سوپراستار هالیوود و فعال حقوق بشر نیز، برای چندمین بار به حمایت از معترضین ایرانی پرداخت و اعلام کرد تلاش میکند با همکاری یکی از دوستانش، در پروژهای برای همبستگی با زنان شجاع ایران که برای برابری و حقوقشان مبارزه میکنند، از موهای بریده شده استفاده کنند. بعد از این گفته، تصویری از موی بریدۀ دخترش را در فضای مجازی منتشر ساخت.
در این روز 18 تشکل و نهاد دیگر، با انتشار اطلاعیهای از منشور مطالبات حداقلی حمایت کردند.
اعضای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران نیز در این روز با فرهاد میثمی دیدار کردند.
۲ اسفند
حکم اعدام جمشید شارمهد، فعال سیاسی و رهبر گروه تندر از سوی دادگاه انقلاب تهران صادر شد.
بازنشستگان شرکت مخابرات در استانهای خوزستان، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، کرمانشاه، اصفهان و ایلام تجمع اعتراضی برگزار کردند.
محمدحسین آجورلو، خبرنگار نیز- که همسرش نیلوفر حامدی به دلیل پوشش خبر جانباختن مهسا امینی زندانی است – از محل کارش اخراج شد. کانون نویسندگان ایران، همزمان با روز جهانی زبان مادری، از حصر و حبس کنشگران زبان مادری توسط نظام جمهوری اسلامی انتقاد کرد.
در این روز فیلمی در فضای مجازی دست به دست شد که بسیار دلخراش بود. دانشآموز دختری به نام سارا شیرازی با دماغی پر خون و صورتی زخمی در حال گریه بود. شواهد حاکی از آن بود که زنی آمر به معروف در راه بازگشت از مدرسه او را مورد ضرب و شتم قرار داده است. گفته شد زنی که بخاطر حجاب کودک را مورد اذیت قرار داد، راضیه هفتبرادران نام داشت. رسانههای متمایل به حکومت ماجرای امر به معروف را تکذیب کردند.
۳ اسفند
گروههایی از مردم، از جمله، زنان، در بازار تهران تجمعهایی برگزار کردند و شعار دادند: «دلار شده 50 تومن، کِی پا میشی ای هموطن» فرهنگیان در شهر شیراز در تجمعی اعتراضی شعار دادند: «محصل زندانی آزاد باید گردد.» بازنشستگان در چند شهر ایران، از جمله، خوزستان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
مسیح علینژاد و حامد اسماعیلیون نیز در تجمع ایرانیان ساکن رم شرکت کردند. همایش ایرانیان ساکن رم بدین نام بود: «دیگر وقتش رسیده»
در روز دوشنبه، سوم اسفند، معلم جانباخته، خالد وکیلی در بهشت محمدی سنندج به خاک سپرده شد. بنابر برخی گزارشها، این معلم بر اثر شکنجه به قتل رسید.
۴ اسفند
دهها خانواده و کنشگر دادخواه با انتشار بیانیهای با نام پیمان دادخواهی، خواستار لغو مجازت اعدام در ایران و نیز پایان دادن به مصونیت از مجازات برای آمران و عاملان جنایتها شدند. بنابر گزارشهای بسیار، ابراهیم ریگی، پزشک زاهدانی، پس از ضرب و جرح شدید، در کلانتری ۱۲ این شهر جان باخت. وی به معترضان زخمی کمک میکرد.
5 اسفند
مردم زاهدان در بیست و یکمین جمعۀ اعتراضی، راهپیمایی گستردهای به راه انداختند. اینترنت در این شهر، قطع و مسجد زاهدان ( مسجد مکی) محاصره گردید. مولوی عبدالحمید گفت: قضات باید مستقل باشند و حتی بتوانند نفر اول نظام را احضار کنند. او همچنین اشاره کرد که: اگر نمیتوانید مشکلات مردم را حل کنید، کنار بروید. اهل سنت گالیکش نیز در حمایت از مولوی محمدحسین گرگیج و به نشانۀ همبستگی با مردم زاهدان، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در صدمین روز پس از کشتهشدن کیان پیرفلک، مادر او پستی در صفحۀ شخصیاش منتشر کرد و اشاره نمود تا امروز سکوت کردم و دیگر ساکت نخواهم ماند.
۶ اسفند
ایرانیان خارج از کشور در پشتیبانی از اعتراضات سراسری مردم ایران، در ۶ اسفند ۱۴۰۱ در برخی از کشورهای جهان، همچون: آلمان، دانمارک، بریتانیا و گرجستان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
خانوادههای خاوران نیز داخل ایران و با انتشار بیانیهای با نام «منشور دادخواهی» خواهان محاکمه و مجازات آمران و عاملان جنایات ۴۴ سال گذشته در ایران شدند.
دانشجویان دانشکدههای فن و مهندسی دانشگاه خواجه نصیر نیز در این روز به کیفیت بد غذای سلف دانشجویی واکنش نشان دادند.
در این روز 44 دانشآموز در دبیرستان دخترانۀ احمدیه در شهرستان بروجرد برای دومین بار دچار مسمومیت شدند. مشابه این اتفاق در روزهای دوم و سوم اسفند نیز رخ داده بود، که در جریان آن ابتدا 20 دانشآموز و سپس 62 دانشآموز با علائم سرگیجه، ضعف و بیحالی به بیمارستان منتقل شدند.
در این روز در شهر بن آلمان، همایشی با حضور دو حزب از کردستان ایران و جمعی از چهرههای دانشگاهی برگزار شد.
7 اسفند
دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز به کیفیت بد غذا واکنش نشان دادند.
در محلۀ گلشن سنندج مردم همچون اکثر روزها و شبهای گذشتۀ قیام به شعاردهی پرداختند.
در این روز با حکم فرماندۀ کل انتظامی جمهوری اسلامی، سرتیپ دوم دوستعلی جلیلیان، به سمت فرماندۀ انتظامی استان سیستان و بلوچستان منصوب شد. پیش از این، سردار محمد قنبری فرماندۀ انتظامی استان بود، که چهار ماه از دوران خدمتش در این منصب گذشته بود که عزل گردید.
اعتراض نانوایان نیز در این روز ادامه داشت.
8 اسفند
در این روز حصر زهرا رهنورد و میرحسین موسوی، رهبران جنبش سبز شدت بیشتری پیدا کرد و محدودیتهای بیشتری بر آن وضع شد.
مسمومیتهای سریال دختران دانشآموز به مدرسۀ دخترانۀ وحدت در منطقۀ فردوسی تهران رسید.
بازنشستگان مخابرات در شهرهای اصفهان، سنندج، اراک، بندرعباس، کرمانشاه و خرمآباد تجمع اعتراضی برگزار کردند.
9 اسفند
پیروز، تولهیوز محبوب ایرانی که حاصل جفتگیری ایران و فیروز بود تلف شد. تلفشدن پیروز که به نماد مقاومت در ایران تبدیل شده بود و پس از فراگیرشدن آهنگ «برای …» شروین حاجیپور، بسیار «سیاسی» نیز گردیده بود، واکنشهای بسیاری را در فضای مجازی به دنبال داشت.
بازنشستگان در رشت، چهارمحال بختیاری، کرمان، ساری و شهرکرد جلوی استانداریهای خود تجمع اعتراضی برگزار کردند و پیگیر مطالبات صنفی خود شدند.
رضا پهلوی در مجمع اتحادیۀ آکسفورد حضور پیدا کرد و از ضرورت ائتلاف حرف زد. او در این مجمع از «عدالت انتقالی» حرف زد، و اشاره کرد مجاهدین خلق بخاطر برخی سوابق گذشته نمیتوانند خود را نمایندۀ دموکراتیک مردم ایران بدانند.
در این روز آژانس بینالمللی انرژی اتمی اعلام کرد ایران بیش از 80 درصد غنیسازی را انجام داده است.
جمعی از کشورهای جهان در جریان پنجاه و دومین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، بیانیۀ مشترکی را علیه استفادۀ حکومت جمهوری اسلامی از اعدام برای حذف و سرکوب معترضان در ایران منتشر کردند.
سهشنبه نهم اسفند بنا بر گزارشهای منتشرشده از رسانههای محلی بلوچستان، نیروهای سپاه پاسداران جمهوری اسلامی با یورش به منطقۀ پشتیِ جمعهبازار چابهار منازل کپری بلوچها را تخریب کرده و آتش زدند.
10 اسفند
بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستانهای شوش، کرخه و هفتتپه مقابل ادارۀ کار و تامین اجتماعی استان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
سریال مسمومیتهای دانشآموزان نیز کماکان ادامه یافت.
رضا پهلوی در این روز به بروکسل رفت. برخلاف تبلیغ و هیاهوی پروپاگاندای رسانهایِ اپوزیسیون راست، او در صحن رسمی پارلمان اروپا شرکت نکرد و در کریدورهای حاشیهایِ آن حضور یافت و با خبرنگاران دیدار کرد.
در دانشگاههای تهران، سوره، و شهید بهشتی نیز دانشجویان با دیوارنویسیهای اعتراضی اعلام کردند: «مدرسه مسموم بشه، دانشگاه باز پا میشه»
در این روز خانوادۀ میلاد سعیدیان، از شهدای 25 آبان در ایذه، قصد داشتند برای میلاد بر سر مزارش جشن تولد بگیرند، که نیروهای امنیتی جادههای منتهی به آرامستان روستای راسفند را مسدود کردند. بنابر برخی گزارشها ماموران امنیتی زهرا و نرجس سعیدیان، خواهران میلاد، و طوبی بیگدلی، مادر میلاد را بازداشت کردند.
مدرسۀ دخترانۀ رضوان در فردیس کرج نیز مورد حملۀ شیمیایی قرار گرفت.
بازنشستگان شوش مجددا تجمع اعتراضی برگزار کردند و شعار «یخچال بازنشسته، خالیتر از گذشته» سر دادند.
11 اسفند
در ادامۀ حملات شیمیایی به مدارس دخترانه (که تعداد اندکی مدارس پسرانه نیز مورد حمله قرار گرفتند) در نازیآباد تهران، مردم با شعار «این آخرین پیامه، مسموم کنی قیامه» حمایت خود را از دانشآموزان نشان دادند.
در امروز در ورزنۀ اصفهان، امیرعلی موسیکاظمی که تنها دو سال داشت کشته شد. برخی گزارشها روایت کردند بعد از فرمان ایستِ پلیس به ظن قاچاقچیبودنِ پدر او، خودرو به رگبار بسته شد.
12 اسفند
مردم انقلابی زاهدان برای بیست و دومین جمعۀ متوالی، بعد از قیام ژینا بعد از اقامۀ نماز جمعه به اعتراض پرداختند. همچون سه هفتۀ پیش سطح امنیتی و بازرسی نمازگزاران شدیدتر از قبل شده بود. فارغ از امنیتیترشدنِ فضا، دوربینهای فوق مجهز برای شناسایی معترضین نیز در پشتبامهای اطراف مسجد به چشم آمد. برخی تحلیلگران به این حرکت انتقاد کردند و اشاره داشتند چگونه برای مردمانی که اکثریت آنها شناسنامه و آب سالم برای شرب ندارند، مجهزترین دوربینها و امکانات شناسایی را به منطقه گسیل کردهاند. مولوی عبدالحمید نیز به مسمومیتها و حملات شیمیایی به مدارس دخترانه واکنش نشان داد و خواهان ورود حاکمیت و نهادهای مربوطه برای حل این مسئله شد. بنابر گزارش «رسانک» نیروهای امنیتی همچنین به بازداشت برخی افراد در خیابان خیام دست زدند.
13 اسفند
مردم تهران در مقابل ساختمان آموزش و پرورش منطقۀ پنج تهران، در اعتراض به مسمومیتهای سریالی دانشآموزان و جو ناامن مدارس تجمع کردند و شعار دادند: «آهای آهای نشستهها، مسموم بعدی از شما»
حملات شیمیایی و سریال مسمومسازی دانشآموزان دختر (و گاه پسر) در این روز گستردگی بسیار زیادی داشت. مدارسی که در 13 اسفند مورد ترور شیمیایی قرار گرفتند:
مدرسۀ دخترانۀ اعتمادیفر، تهران
مدرسۀ دخترانۀ جمالالدین اسدآبادی، تهران
مدرسۀ دخترانۀ حمزه رفعتی، رشت
مدرسۀ دخترانۀ سرافراز، رشت
مدرسۀ دخترانۀ احمد فاتحی، اسلامآباد
دبیرستان دخترانۀ توحید، شهریار
دبیرستان دخترانۀ عصمت، صفادشت ملارد
دبستان حجت، صفادشت ملارد
مدرسۀ شاهد نورالزهرا، ارومیه
مدرسۀ دخترانۀ تاجگردون، لاهیجان
دبیرستان دخترانۀ علامه طباطبایی، لاهیجان
دبستان دخترانۀ فهمیده، قم
دبیرستان دخترانۀ مهاجر، کرج
دبستان پسرانۀ انوشیروان، مهرویلا کرج
دبیرستان دخترانۀ ولیعصر، زنجان
دبیرستان دخترانۀ شایستگان، املش
دبیرستان دخترانۀ ام ابیها، اسلامشهر
دبیرستان دخترانۀ مرتضی محمدی، پرند
در کوار، همدان و کبودرآهنگ نیز برخی مدارس مورد حملۀ شیمیایی قرار گرفت که اسامی آن در دسترس نبود.
14 اسفند
در این روز حملۀ شیمیایی به مدارس به بیشترین حد خود از نظر گستردگی رسید و 19 شهر مورد حمله قرار گرفتند شامل: اصفهان، شیراز، یزد، نیشابور، تهران، کرج، اهواز، تبریز، رامهرمز، خلخال، بوشهر، آبادان، شهریار، گنبد کاووس، مشهد، فولادشهر، هفتگل، ابهر و گیلانغرب.
15 اسفند
ترورهای شیمیایی شدیدتر از روز قبل ادامه یافت. با جستجوی نگارنده، مدارسی شهرها، روستاها و مناطقی که مورد حمله قرار گرفتند 67 مورد بودند:
مدرسۀ صدیقۀ کبری، مرودشت
مدارس دخترانه و پسرانۀ در شهرستان اقلید فارس
مدرسۀ مولوی، شهرکرد
مدرسۀ فاطمۀ زهرا، سیسخت
مدرسهای در روستای برآفتاب از توابع بویراحمد
مدرسۀ فرهنگیان دو، یاسوج
مدرسۀ ابتدایی قدس، دبیرستان نیایش، کوثر، شاهد و شریعتی، گچساران
دبیرستان پسرانۀ 14 خرداد، ایلام
مدرسۀ راهنمایی عدالت، و دبیرستان پیام زینب، لارستان
مدرسۀ دخترانۀ عصمت، شاندرمن
مدرسۀ شهید نادعلی، ماسال
دبیرستان پسرانۀ سرای دانش، گچساران
دبیرستان زینب کبری، فاطمۀ زهرا، شاهد، عفاف و موحد، میانه
مدرسۀ راهنمایی دخترانۀ هجرت، سمنان
مدرسۀ کوثر و نمونۀ دولتی، سلماس
دبیرستان 9 دی، بنتالهدی، و دبستانهای نور و شهید رجایی، اندیمشک
دبیرستان دخترانۀ صبوری، بابل
دبستان دخترانۀ قائم 12، مشهد
دبیرستان علوم و معارف اسلامی شهید مطهری، مشهد
مدرسۀ فریده مهری، بابل
مدرسۀ دخترانۀ پروین اعتصامی و شهدای بانک ملت، دیواندره
مدرسۀ دخترانۀ شاهد، درود
مدارس خانزاد، دارالفنون، ولیعصر، آفرینش و حسن عسگری، آمل
مدارس شهید مایگانه، عفاف و شهید خاکپور، چابکسر
مدرسۀ امیرکبیر و زرگرزاده، کاشان
مدرسۀ متانت، کرهرود
مدرسۀ شاهد حضرت معصومه، شوش
مدرسۀ شهید مدنی، نیشابور
سه مدرسۀ دخترانه، آذرشهر
دبیرستان پیامبر اعظم، کوثر، هجرت، و مدرسۀ خدیجۀ کبری، سمنان
دبیرستان مریم، ماکو
مدرسۀ شاهد ژیلا مقبل، سنندج
مدرسۀ خدیجۀ کبری، ایذه
مدرسۀ فضیلت، قیدار استان زنجان
دبیرستان دخترانۀ نساء، مریوان
مدرسۀ ابتدایی دخترانۀ رقیه، دهلران
مدرسۀ راهنمایی پسرانۀ روستای چالاب، مهران
هنرستان دخترانۀ هاجر، دیواندره
مدرسۀ راهنمایی دخترانۀ روستای بانش از توابع شهرستان بیضا، فارس
مدرسۀ دخترانۀ شاهد طیبه، نقده
دبیرستان دخترانۀ اعتصام، کرمان
مدرسۀ دخترانۀ اعتصامی، تکاب
مدارس نیکو و مبعث، ماکو
مدارس بعثت و هدف، گرگان
مدرسۀ زاهدی در شهرستان گراش، فارس
مدارس عطار، جابریان، ذوالفقاری و معراجی، قوچان
مدرسۀ دخترانۀ نرجس، شاندرمن گیلان
مدرسۀ فاطمهالزهرا، محمدیار نقده
مدرسۀ راهنمایی دخترانۀ میثاق و دبستان دخترانۀ مهر، شوش
دبستان دخترانۀ 22 بهمن، کوهدشت
دبستان دخترانۀ شکوفه، هرسین
دبستان دخترانۀ فرزانگان، اسلامآباد غرب
هنرستان دخترانۀ خدیجۀ کبری، زاهدان
دبیرستان دخترانۀ اندیشه، شهرکرد
دبستانهای بوستان و بلال، و مدرسۀ پیام دانش و بقیهالله، سمنان
مدارس عصمتیه و داعی اسلام، آمل
دبستان دخترانۀ حضرت مریم، روستای ماهفرخان شهرستان استهبان
مدرسۀ پورنگ، پروین اعتصامی و بنتالهدی، بابل
مدارس رقیه، خضرا و فاطمیه، مرند
مدارس شهید صالحی، عمار یاسر و ارشاد، خنداب
مدارس ملکآسا، سرور، علوی و امالبنین، دزفول
دبیرستان فاطمۀ زهرا، روستای آفرینه شهرستان پلدختر
دبستان دخترانۀ رقیه، دهلران
دبیرستان عطار، قوچان
مدرسۀ گوکتپه، مهاباد
مدرسۀ ابتدایی دخترانۀ دوشان، سنندج
مدرسۀ عطار، نیشابور
محمدحسن آصفری، نمایندۀ مجلس و یکی از اعضای کمیتۀ حقیقتیاب بررسی علت مسمومیت دانشآموزان بیان کرد تا امروز حدود 25 استان و تقریبا 230 مدرسه و نزدیک به 5 هزار دانشآموز مورد حملۀ شیمیایی قرار گرفتهاند.
سیدعلی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، در اولین واکنش رسمی نسبت به مسمومیتهای سریالی و ترور شیمیایی دانشآموزان بیان داشت: این اقدامات جنایت بزرگی است و با عاملان آن به شدت برخورد خواهد شد و عفوی نیز در کار نخواهد بود.
تکمله: و قیام همچنان ادامه دارد ……………………………………………….
منابع (خبرگزاریها، سایتها، صفحات مجازی، کانالهای خبری)
– ایران اینترنشنال
– ایرنا
– ایسنا
– بی.بی.سی فارسی
– تسنیم
– رسانک
– رصد بلوچستان
– حالوش
– خاکزدگان (موج اهواز)
– کوردپا
– کولبرنیوز
– سرخط
– کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور
– کانال شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
– کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
– صدای ماهی سیاه
– بیدارزنی
– فارس
– موسسۀ مطالعات جنگ ایالات متحده
– روزنامۀ هممیهن
– روزنامۀ اعتماد
– انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران
– میزان
– ویکیپدیا
– ههنگاو
– هرانا
– رجانیوز
– پایگاه دادهباز ایران (iran open data)
– کمیتۀ عمل سازماندۀ کارگری
– کمیتۀ پیگیری وضعیت بازداشتشدگان
– 1500 تصویر
– رادیو زمانه
– متن انقلاب